Jak tresować maltańczyka? Kompletny przewodnik krok po kroku

Witaj w kompleksowym przewodniku, który pomoże Ci zrozumieć psychikę Twojego maltańczyka i skutecznie radzić sobie z typowymi wyzwaniami wychowawczymi. Niezależnie od tego, czy Twój piesek dopiero co pojawił się w domu, czy jest z Tobą od lat, znajdziesz tu praktyczne wskazówki dotyczące nauki czystości, oduczania gryzienia, radzenia sobie z lękiem separacyjnym i wielu innych aspektów, zawsze z naciskiem na pozytywne metody szkoleniowe, które najlepiej odpowiadają wrażliwej naturze tej rasy.

Inteligencja i wrażliwość: dwa filary udanego szkolenia

Maltańczyki to psy o niezwykłej inteligencji i silnym przywiązaniu do swojego opiekuna. Te cechy sprawiają, że są one zazwyczaj chętne do współpracy i szybko uczą się nowych rzeczy. Jednakże, ich delikatna natura oznacza, że są również bardzo wrażliwe na krytykę, krzyk czy surowe metody szkoleniowe. Dlatego właśnie, pracując z tą rasą, absolutnie kluczowe jest stosowanie wyłącznie metod pozytywnego wzmocnienia. Nagrody, pochwały i budowanie pozytywnych skojarzeń to jedyna droga do sukcesu, która nie tylko przyniesie oczekiwane rezultaty, ale również umocni Waszą wzajemną więź. Pamiętaj, że nuda potrafi szybko zdekoncentrować te bystre pieski, dlatego krótkie i angażujące sesje treningowe będą znacznie bardziej efektywne niż długie i monotonne ćwiczenia.

Dlaczego krótkie i częste sesje treningowe to klucz do sukcesu?

W przypadku maltańczyków, kluczem do utrzymania ich uwagi i zaangażowania podczas treningu są krótkie, ale częste sesje. Zazwyczaj wystarczy od 5 do 10 minut intensywnego ćwiczenia, aby osiągnąć zamierzone efekty bez nudzenia psa. Maltańczyki są bardzo inteligentne, ale jednocześnie szybko tracą zainteresowanie, jeśli trening staje się monotonny. Dlatego tak ważne jest, aby sesje były urozmaicone, pełne zabawy i pozytywnych interakcji. Możesz wplatać elementy treningu w codzienne zabawy, co sprawi, że Twój piesek będzie postrzegał naukę jako przyjemność, a nie obowiązek.

Pozytywne wzmocnienie: jedyna słuszna droga w pracy z tą rasą

W mojej praktyce wielokrotnie przekonałam się, że pozytywne wzmocnienie to nie tylko najskuteczniejsza, ale wręcz jedyna właściwa metoda pracy z maltańczykami. Te małe, delikatne psy reagują niezwykle negatywnie na jakiekolwiek formy kary, krzyku czy przymusu. Metody awersyjne mogą prowadzić do utraty zaufania, lękliwości, a nawet agresji. Zamiast tego, skupiamy się na nagradzaniu pożądanych zachowań czy to smakołykiem, pochwałą, czy ulubioną zabawką. Kiedy maltańczyk zrobi coś dobrze, natychmiast go za to chwalimy. To buduje pozytywne skojarzenia z nauką i sprawia, że pies chętniej współpracuje, bo wie, że jego wysiłek zostanie doceniony. Taka strategia nie tylko uczy psa nowych rzeczy, ale przede wszystkim buduje silną, opartą na zaufaniu więź między Wami.

Pierwsze dni w nowym domu: solidne fundamenty wychowania

Od kiedy zacząć tresurę? Odpowiedź może cię zaskoczyć

Wielu właścicieli zastanawia się, kiedy jest najlepszy moment na rozpoczęcie tresury swojego maltańczyka. Odpowiedź jest prosta: od pierwszego dnia, kiedy tylko szczeniak przekroczy próg Twojego domu! Nie chodzi tu od razu o skomplikowane komendy, ale o wprowadzanie podstawowych zasad. Już od pierwszych chwil nowy dom powinien kojarzyć się psu z bezpieczeństwem i jasnymi regułami. Wczesne rozpoczęcie nauki czystości, budowanie więzi i wprowadzanie pozytywnych nawyków to fundamenty, na których oprze się całe dalsze wychowanie. Im wcześniej zaczniesz, tym łatwiej będzie psu zaakceptować nowe zasady i tym silniejsza będzie Wasza relacja.

Budowanie więzi: jak sprawić, by szczeniak ci zaufał i chciał się uczyć?

Pierwsze dni w nowym domu to kluczowy moment na zbudowanie silnej więzi z Twoim maltańczykiem. Zaufanie szczeniaka zdobywa się poprzez cierpliwość, spokój i pozytywne interakcje. Spędzaj z nim czas, baw się, delikatnie go głaszcz, mów do niego spokojnym, łagodnym głosem. Unikaj gwałtownych ruchów i hałasu, które mogłyby go przestraszyć. Nauka poprzez zabawę jest niezwykle efektywna wykorzystuj ją do wprowadzania pierwszych komend czy zasad panujących w domu. Kiedy szczeniak czuje się bezpiecznie i wie, że może na Ciebie liczyć, naturalnie staje się bardziej otwarty na naukę i chętny do współpracy.

Klatka kennelowa lub legowisko: tworzenie bezpiecznej przestrzeni dla twojego psa

Klatka kennelowa lub dedykowane legowisko to nie tylko miejsce do spania, ale przede wszystkim bezpieczna przystań dla Twojego maltańczyka. To jego prywatna przestrzeń, gdzie może odpocząć i czuć się bezpiecznie, z dala od zgiełku domowego. Kluczowe jest, aby wprowadzić klatkę lub legowisko w sposób pozytywny. Nigdy nie używaj ich jako kary! Zamiast tego, zachęcaj psa do wejścia, kładąc w środku smakołyki lub ulubioną zabawkę. Z czasem, gdy pies poczuje się komfortowo, możesz zacząć zamykać drzwiczki na krótki czas, stopniowo go do tego przyzwyczajając. Taka bezpieczna przestrzeń jest niezwykle ważna dla poczucia bezpieczeństwa maltańczyka, zwłaszcza w nowym, nieznanym otoczeniu.

Nauka czystości maltańczyka krok po kroku

Zasada złotych 5 minut: jak przewidzieć potrzeby fizjologiczne szczeniaka?

Nauka czystości u maltańczyka wymaga przede wszystkim konsekwencji i uważności. Kluczem do sukcesu jest zasada "złotych 5 minut", która polega na przewidywaniu momentów, w których szczeniak najprawdopodobniej będzie potrzebował wyjść na zewnątrz. Należą do nich: krótko po przebudzeniu, po każdym posiłku, po intensywnej zabawie, a także tuż przed snem. Dla małego szczeniaka, który ma jeszcze słabą kontrolę nad pęcherzem, może to oznaczać konieczność wyprowadzania go nawet co 1-2 godziny. Kiedy tylko uda mu się załatwić potrzebę na zewnątrz, natychmiast go pochwal i nagródź smakołykiem. To wzmocni pozytywne skojarzenie z wybranym miejscem.

Mata do sikania: przyjaciel czy wróg w nauce czystości?

Maty do sikania to temat budzący wiele kontrowersji w procesie nauki czystości. Z jednej strony, mogą być pomocne w początkowej fazie, szczególnie dla bardzo małych szczeniąt lub w nocy, kiedy nie jesteśmy w stanie zapewnić im stałego nadzoru. Pozwalają psu nauczyć się załatwiać w jednym, wyznaczonym miejscu. Z drugiej strony, mogą również opóźniać proces nauki czystości, ponieważ pies uczy się, że można załatwiać się w domu. Jeśli zdecydujesz się na używanie mat, pamiętaj o stopniowym przenoszeniu ich coraz bliżej drzwi wyjściowych, a następnie całkowitym ich usunięciu, aby pies zrozumiał, że jego toaletą jest teren na zewnątrz.

Co robić, gdy zdarzy się "wypadek"? Skuteczne reagowanie bez krzyku

Nawet przy najlepszych staraniach, "wypadki" w domu zdarzają się każdemu właścicielowi szczeniaka. Najważniejsze w takiej sytuacji to zachować spokój i nigdy nie karać psa. Krzyczenie czy stosowanie kar fizycznych nie tylko nie przyniesie efektów, ale może wręcz zaszkodzić, powodując u psa lęk i niechęć do załatwiania się w Twojej obecności. Jeśli przyłapiesz psa na gorącym uczynku, spokojnie przerwij mu i natychmiast zabierz na zewnątrz. Jeśli zauważysz "wypadek" po fakcie, po prostu posprzątaj. Użyj specjalnych środków do usuwania zapachów, aby pies nie wracał w to samo miejsce. Kluczem jest konsekwencja i obserwacja, aby jak najlepiej przewidywać potrzeby psa.

Jak rozpoznać sygnały, że twój maltańczyk musi wyjść na zewnątrz?

Obserwacja zachowań psa jest kluczowa w nauce czystości. Maltańczyki zazwyczaj wysyłają sygnały, że potrzebują wyjść na zewnątrz. Zwróć uwagę na następujące zachowania:

• Kręcenie się w kółko,
• Wąchanie podłogi,
• Nerwowe chodzenie,
• Piskliwe szczekanie lub skomlenie,
• Podchodzenie do drzwi,
• Próby wyjścia na zewnątrz.

Kiedy tylko zauważysz którykolwiek z tych sygnałów, natychmiast zabierz psa na zewnątrz. Szybka reakcja i pozytywne wzmocnienie za udane załatwienie się na dworze znacząco przyspieszą proces nauki.

Koniec z pogryzionymi meblami i rękami: jak oduczyć maltańczyka gryzienia?

Zrozum przyczynę: dlaczego szczeniak wszystko gryzie?

Gryzienie jest całkowicie naturalnym zachowaniem dla szczeniąt, w tym również dla maltańczyków. W ten sposób poznają świat, badają tekstury, a także radzą sobie z bólem podczas ząbkowania. Gryzienie jest dla nich formą rozrywki i sposobem na rozładowanie energii. Ważne jest, aby zrozumieć, że nie jest to złośliwość ze strony psa, ale jego naturalna potrzeba. Naszym zadaniem jest nauczenie go, co może, a czego nie powinien gryźć, i przekierowanie tej naturalnej potrzeby na odpowiednie przedmioty.

Przekierowanie uwagi: technika, która ratuje meble i dłonie

Kiedy Twój maltańczyk zaczyna gryźć coś, czego nie powinien czy to Twoją rękę, mebel, czy kapcie kluczowa jest technika przekierowania uwagi. Jeśli pies gryzie Twoją rękę, powiedz głośno "Auć!" i natychmiast wycofaj rękę. Możesz też spróbować lekko zasyczeć, imitując reakcję innego psa. Gdy tylko pies przestanie gryźć, natychmiast podstaw mu odpowiedni gryzak. Nagradzaj go, gdy zacznie gryźć gryzak. Ważne jest, aby być konsekwentnym i robić to za każdym razem, gdy pies próbuje gryźć coś nieodpowiedniego. W ten sposób pies uczy się, co jest akceptowalne, a co nie.

Wybór odpowiednich gryzaków: co naprawdę interesuje twojego psa?

Dostępność różnorodnych gryzaków jest ogromna, ale kluczem jest dobranie tych, które będą atrakcyjne i bezpieczne dla Twojego maltańczyka. Oto kilka propozycji:

• Zabawki do żucia: Wykonane z wytrzymałych materiałów, często o ciekawych kształtach, które masują dziąsła.
• Kongi: Zabawki, które można wypełnić smakołykami lub pastą, zapewniając psu długotrwałą rozrywkę i wyzwanie umysłowe.
• Naturalne gryzaki: Suszone przysmaki, takie jak uszy wołowe, ścięgna czy poroże jelenia (upewnij się, że są odpowiednie dla małych psów i nie stanowią ryzyka zadławienia).
• Zabawki interaktywne: Piłki z dozownikiem karmy czy inne zabawki, które wymagają od psa pewnego wysiłku, aby zdobyć nagrodę.

Eksperymentuj, aby znaleźć to, co najbardziej polubi Twój piesek. Pamiętaj, aby regularnie sprawdzać stan zabawek i wymieniać te, które są już zniszczone.

Socjalizacja: jak wychować odważnego i zrównoważonego psa?

Złoty okres socjalizacyjny: dlaczego pierwsze tygodnie są najważniejsze?

Okres między 3. a 12. tygodniem życia psa to tzw. "złoty okres socjalizacyjny". Jest to czas, kiedy szczeniak jest najbardziej otwarty na nowe doświadczenia i najłatwiej przyswaja informacje o otaczającym go świecie. Pozytywne kontakty z różnymi ludźmi, innymi psami (zdrowymi i zrównoważonymi), dźwiękami, miejscami i bodźcami w tym okresie są absolutnie kluczowe dla rozwoju zrównoważonego i pewnego siebie psa w przyszłości. Zaniedbanie tego etapu może skutkować lękliwością, niepewnością, a nawet agresją w dorosłym życiu. Dlatego tak ważne jest, aby zapewnić maltańczykowi jak najwięcej różnorodnych, ale zawsze pozytywnych doświadczeń.

Bezpieczne kontakty z innymi psami i ludźmi: praktyczne wskazówki

Aby socjalizacja przebiegała prawidłowo i bezpiecznie, warto przestrzegać kilku zasad:

• Wybieraj spokojne i zrównoważone psy: Poznaj właściciela psa, z którym chcesz nawiązać kontakt, i upewnij się, że jego pupil jest przyjazny i zaszczepiony.
• Krótkie i pozytywne spotkania: Pierwsze interakcje powinny być krótkie i zakończone pozytywnie, zanim pies się zmęczy lub zestresuje.
• Nie zmuszaj do interakcji: Pozwól psu samemu decydować, czy chce podejść do innego psa lub człowieka. Obserwuj jego mowę ciała i reaguj, jeśli widzisz oznaki stresu.
• Kontrolowane środowisko: Początkowo najlepiej jest spotykać się w neutralnym, spokojnym miejscu.
• Różnorodność ludzi: Zapewnij psu kontakt z różnymi typami ludzi starszymi, młodszymi, w okularach, z czapkami itp.

Pamiętaj, że jakość kontaktów jest ważniejsza niż ich ilość.

Jak uniknąć wychowania lękliwego psa? Najczęstsze błędy właścicieli

Wiele problemów behawioralnych, w tym lękliwość, wynika z błędów popełnianych przez właścicieli na wczesnym etapie życia psa. Oto najczęstsze z nich:

• Nadmierna ochrona: Zbyt częste branie psa na ręce, unikanie wszelkich potencjalnie stresujących sytuacji. Pies nie uczy się wtedy radzić sobie samodzielnie.
• Brak socjalizacji: Izolowanie psa od świata zewnętrznego, unikanie spotkań z innymi psami i ludźmi.
• Negatywne doświadczenia: Pozwolenie na nieprzyjemne lub traumatyczne spotkanie z innym psem czy człowiekiem, bez odpowiedniej reakcji i wsparcia ze strony właściciela.
• Zbyt wczesne lub zbyt intensywne bodźce: Narażanie szczeniaka na zbyt wiele nowych wrażeń naraz, co może go przytłoczyć.
• Karanie za lęk: Reagowanie złością lub karą, gdy pies okazuje strach.

Unikanie tych błędów pozwoli Ci wychować pewnego siebie i zrównoważonego maltańczyka.

Nauka podstawowych komend: obowiązkowy zestaw dla maltańczyka

Komenda "Siad": jak nauczyć jej w mniej niż 15 minut?

Nauka komendy "Siad" jest zazwyczaj bardzo prosta i szybka, zwłaszcza z maltańczykiem. Oto jak to zrobić krok po kroku:

1. Weź do ręki smakołyk, który Twój piesek bardzo lubi.
2. Pokaż smakołyk psu, trzymając go tuż przed jego nosem.
3. Powoli przesuwaj rękę ze smakołykiem w górę i lekko do tyłu, nad głową psa. Naturalnie, chcąc podążyć za smakołykiem, pies powinien usiąść.
4. W momencie, gdy jego pupa dotknie podłogi, powiedz wyraźnie "Siad" i natychmiast daj mu smakołyk oraz pochwal go entuzjastycznie.
5. Powtarzaj ćwiczenie kilka razy dziennie, w krótkich sesjach. Z czasem zacznij pomijać pokazywanie smakołyku, używając jedynie gestu ręką, a następnie tylko komendy słownej.

Maltańczyki są inteligentne i szybko łapią, co od nich chcemy, zwłaszcza gdy są odpowiednio motywowane!

Komenda "Do mnie": jak sprawić, by przywołanie zawsze działało?

Niezawodne przywołanie "Do mnie" jest jedną z najważniejszych komend dla bezpieczeństwa Twojego psa. Oto jak ją skutecznie wyćwiczyć:

1. Zacznij w spokojnym miejscu, bez rozpraszaczy.
2. Zwróć się do psa radosnym tonem i powiedz "Do mnie!".
3. Gdy pies spojrzy na Ciebie lub zacznie podchodzić, zacznij go entuzjastycznie chwalić.
4. Kiedy do Ciebie dobiegnie, nagródź go sowicie smakołykiem, głaskaniem, zabawą.
5. Stopniowo zwiększaj dystans i wprowadzaj rozpraszacze, zawsze zaczynając od łatwiejszych warunków i nagradzając za każdym razem, gdy pies zareaguje poprawnie.
6. Nigdy nie przywołuj psa, aby zrobić mu coś nieprzyjemnego (np. kąpiel, obcięcie pazurów). Przywołanie zawsze musi kojarzyć się z czymś pozytywnym.

Konsekwencja i pozytywne wzmocnienie to klucz do sukcesu, dzięki czemu Twój maltańczyk będzie zawsze chętnie do Ciebie wracał.

Komenda "Zostań": ćwiczenie samokontroli dla niecierpliwych

Nauka komendy "Zostań" to doskonały sposób na budowanie samokontroli u maltańczyka. Oto jak to zrobić:

1. Poproś psa, aby usiadł lub położył się.
2. Powiedz "Zostań" i wykonaj krótki gest dłonią w jego kierunku.
3. Zrób jeden mały krok w tył. Jeśli pies pozostanie na miejscu, natychmiast wróć do niego, pochwal i daj smakołyk.
4. Stopniowo zwiększaj liczbę kroków, które wykonujesz, oddalając się od psa. Zawsze wracaj do niego, zanim sam się poruszy.
5. Kiedy pies opanuje pozostawanie w miejscu przez dłuższy czas, zacznij zwiększać dystans.
6. Pamiętaj, aby zawsze wracać do psa, zanim on sam się podniesie, i nagradzać go za pozostanie na miejscu.

Cierpliwość jest tutaj kluczowa. Małe kroki i regularne nagradzanie sprawią, że Twój maltańczyk nauczy się cierpliwie czekać.

Jak urozmaicać naukę, by pies się nie nudził?

Aby trening był dla maltańczyka przyjemnością, a nie przykrym obowiązkiem, warto wprowadzić trochę urozmaicenia:

• Zmiana miejsca treningu: Ćwiczcie w domu, w ogrodzie, w parku, na spacerze różne otoczenia stawiają nowe wyzwania.
• Nowe komendy: Wprowadzaj nowe, proste komendy, aby utrzymać zainteresowanie psa.
• Zabawa w chowanego: Poproś kogoś, aby przytrzymał psa, a sam schowaj się i zawołaj go. Nagródź go, gdy Cię znajdzie.
• Zabawki interaktywne: Wykorzystaj zabawki, które wymagają od psa pewnego wysiłku, aby zdobyć nagrodę, co stanowi świetne ćwiczenie umysłowe.
• Trening z innymi psami: Jeśli Twój pies dobrze czuje się w towarzystwie innych psów, możecie wspólnie ćwiczyć, co może być dodatkową motywacją.

Pamiętaj, że maltańczyki są wrażliwe na nudę, dlatego kreatywne podejście do treningu sprawi, że Wasze wspólne sesje będą bardziej efektywne i przyjemne.

Najczęstsze problemy behawioralne maltańczyków: skuteczne rozwiązania

Lęk separacyjny: co robić, gdy twój pies nie znosi samotności?

Lęk separacyjny to jeden z najczęstszych problemów behawioralnych u maltańczyków, które bardzo silnie przywiązują się do swoich opiekunów. Objawia się zazwyczaj nadmiernym szczekaniem, niszczeniem przedmiotów w domu, a nawet załatwianiem potrzeb fizjologicznych pod nieobecność właściciela. Walka z tym problemem wymaga cierpliwości i stopniowego przyzwyczajania psa do samotności:

1. Krótkie rozstania: Zacznij od bardzo krótkich wyjść (kilka minut), stopniowo wydłużając czas nieobecności.
2. Ignoruj powitania i pożegnania: Nie rób wielkiego "halo" przed wyjściem ani po powrocie. Poczekaj, aż pies się uspokoi, zanim go przywitasz.
3. Zapewnij zajęcie: Zostaw psu bezpieczne gryzaki lub zabawki interaktywne, które zajmą go podczas Twojej nieobecności.
4. Stwórz rutynę: Ustal stałe pory posiłków i spacerów, co da psu poczucie bezpieczeństwa.
5. Nie karaj za zniszczenia: Pies, który niszczy rzeczy z lęku, nie robi tego ze złośliwości. Skup się na treningu, a nie na karaniu.

W skrajnych przypadkach warto skonsultować się z behawiorystą.

Nadmierna szczekliwość: jak oduczyć psa reagowania na każdy szmer?

Maltańczyki, jako rasa pierwotnie pełniąca rolę psów stróżujących, mają tendencję do alarmowania szczekaniem. Nadmierna szczekliwość może być jednak uciążliwa. Aby ją ograniczyć, należy:

• Zidentyfikować przyczynę: Czy pies szczeka z nudów, lęku, frustracji, czy po prostu reaguje na każdy dźwięk?
• Nauczyć komendy "cisza": Gdy pies szczeka, poczekaj na chwilę przerwy, powiedz "cisza" i nagródź go.
• Ignorować niepożądane szczekanie: Jeśli pies szczeka, bo chce zwrócić na siebie uwagę, ignoruj go, dopóki nie przestanie.
• Zapewnić odpowiednią stymulację: Zmęczony i zadowolony pies mniej szczeka. Zadbaj o odpowiednią ilość ruchu i zabaw umysłowych.
• Oduczyć reagowania na bodźce z zewnątrz: Zasłoń okna, jeśli pies reaguje na przechodniów, lub naucz go komendy "na miejsce", gdy ktoś puka do drzwi.

Kluczem jest cierpliwość i konsekwencja w stosowaniu wybranych metod.

Skakanie na gości: skuteczne sposoby na opanowanie ekscytacji

Skakanie na gości to często wynik nadmiernej ekscytacji i braku nauki odpowiedniego zachowania podczas powitań. Oto jak sobie z tym poradzić:

• Ignorowanie: Gdy goście wchodzą, poproś ich, aby całkowicie ignorowali psa, dopóki nie uspokoi się i nie przestanie skakać.
• Nagradzanie za spokój: Gdy tylko pies postawi cztery łapy na ziemi, natychmiast go pochwal i nagródź.
• Nauka "siad" przy powitaniu: Poproś psa, aby usiadł, zanim ktokolwiek go pogłaszcze. Nagradzaj go za spokojne siedzenie.
• Kontrola emocji przed przyjściem gości: Zapewnij psu chwilę spokoju przed przyjściem gości, np. przez krótki spacer lub zabawę.
• Zasada "nie ma zabawy, gdy skaczesz": Jeśli pies skacze na Ciebie, przerwij interakcję. Zabawa wraca, gdy jest spokojny.

Konsekwentne stosowanie tych zasad pomoże Twojemu maltańczykowi nauczyć się spokojnego witania gości.

Przeczytaj również: Jak wytresować Jack Russell Terriera? Praktyczny przewodnik krok po kroku

Tresura dorosłego maltańczyka: czy na naukę jest kiedykolwiek za późno?

Jak pracować z psem z przeszłością? Oduczanie złych nawyków

Nigdy nie jest za późno, aby zacząć pracować z dorosłym maltańczykiem, nawet jeśli ma on za sobą trudną przeszłość lub utrwalone złe nawyki. Kluczem jest cierpliwość, konsekwencja i zrozumienie, że dorosły pies może potrzebować więcej czasu na zmianę. Skup się na budowaniu zaufania i pozytywnych skojarzeń. Zamiast karać za niepożądane zachowania, staraj się je przekierować lub nagradzać alternatywne, pożądane zachowania. Na przykład, jeśli pies niszczy meble, zapewnij mu więcej odpowiednich gryzaków i nagradzaj go za ich gryzienie. Zawsze stosuj metody pozytywnego wzmocnienia nagradzaj każdy, nawet najmniejszy sukces.

Adaptacja zasad treningu do możliwości i charakteru dorosłego psa

Praca z dorosłym maltańczykiem wymaga pewnej adaptacji metod treningowych. Choć dorosłe psy mogą mieć już utrwalone pewne nawyki, ich dojrzałość często oznacza lepszą zdolność koncentracji i pamięci. Pamiętaj, aby sesje treningowe nadal były krótkie i angażujące, ale możesz pozwolić sobie na nieco dłuższe ćwiczenia, jeśli widzisz, że pies jest zaangażowany. Zwróć uwagę na jego indywidualny charakter niektóre dorosłe psy mogą być bardziej niezależne, inne nadal bardzo potrzebują bliskości opiekuna. Dostosuj tempo i rodzaj ćwiczeń do jego możliwości fizycznych i psychicznych. Pozytywne wzmocnienie pozostaje absolutną podstawą, niezależnie od wieku psa.